HomeΤΟΠΙΑ-ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ-ΜΝΗΜΕΙΑ

Κοιμητήρια ένας χώρος που αποπνέει θλίψη, ας είναι τουλάχιστον ευπρεπισμένος

Κοιμητήρια ένας χώρος που αποπνέει θλίψη, ας είναι τουλάχιστον ευπρεπισμένος

Η συγκλονιστική ιστορία της Σοφίας Εφεντάκη που έγινε γλυπτό στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.

Η «κοιμωμένη» του Χαλεπά που αυτοκτόνησε από ερωτική απογοήτευση. Μετά αυτοκτόνησε και ο αγαπημένος της.

 

koimomeni

Η ελληνική λαογραφία είναι γεμάτη δοξασίες για τον θάνατο, και τους ιερούς τόπους που αποτελούν την τελευταία κατοικία του ανθρώπινου σώματος. Η ύλη αποσυντίθεται , αλλά η ψυχή και τα μάτια της γιαγιάς και του παππού είναι ψηλά στο ουρανό , η αναφορά αποδίδεται όπως το περιέγραψε ένα παιδάκι γύρω στα 7.

Όπως και η γέννηση έτσι και ο θάνατος  είναι σταθμοί της ζωής ενός ανθρώπου ,το βλέπουμε και στην βιβλιογραφία σε κάθε όνομα που αναχώρησε από τη ζωή ,σε προηγούμενο χρόνο, υπάρχει σε παρένθεση η αφετηρία και το τέλος του ταξιδιού στη γη.

Τα κοιμητήρια λοιπόν αποτελούν κομμάτι του Πολιτισμού, της Τέχνης, και πηγή πληροφοριών για ανθρώπους που άφησαν το στίγμα τους στα Ελληνικά δρώμενα.

Το μεγάλο ταξίδι για το άγνωστο είναι η κατάληξη κάθε έμβιου όντος, σε διαφορετική περίπτωση θα μιλούσαμε για vabir…..δεν υπάρχουν εξαιρέσεις και σαφώς δεν τηρούνται προτεραιότητες .

Η περιοχή μας περίπου 3 χιλ/τρα από το κέντρο βρίσκονται τα κοιμητήρια, όπου τα τελευταία χρόνια, λόγω πληρότητας οδηγούν σε αποφάσεις από μέρους της τοπικής αυτοδιοίκησης που δημιουργούν δυσαρέσκεια.

Έφθασε λοιπόν και η σειρά των νυν αυτοδιοικητικών αρχών και αποφάσισαν έως τα μέσα Ιουλίου οι οικείοι των θανόντων, να προβούν σε εκταφή, σε διαφορετική περίπτωση θα προβούν οι ίδιοι στην ανάλογη διαδικασία.

Εάν το δούμε ψύχραιμα και λογικά η απόφαση είναι σωστή, εφόσον και όταν γίνουν οστεοφυλάκια χωροταξικά ευπρεπώς τοποθετημένα σε κάποιο χώρο. Πριν κάποια χρόνια έγινε πάλι προσπάθεια αλλά με έναν τρόπο καθόλου δόκιμο. Άγγιξε τους πάντες ,ακόμα και αυτούς που είχαν οικογενειακούς τάφους από αιώνες πριν.

Από τη στιγμή που αποδεχόμαστε τον ενταφιασμό θα πρέπει να αποδεχθούμε και όλα όσα ακολουθούν. 

Το θέμα είναι πρωτίστως κοινωνικό, πολιτισμικό και σεβασμού στον άνθρωπο μετά την παρουσία του εν ζωή.

Θα θέλαμε να επισημάνουμε όμως κάποια πράγματα που χρήζουν διευθέτησης.

  • Τα τηλέφωνα επικοινωνίας με τους αρμοδίους να απαντούν 
  • Ο υπεύθυνος θα πρέπει να αναρτήσει το πρόγραμμα που θα μπορεί κάποιος να τον συναντήσει
  • Οι υπάλληλοι του Δήμου να είναι to the point και εάν είναι εφικτό όταν δεν γνωρίζουν να μην αναλώνονται με το να στέλνουν τους πολίτες σε διάφορα γραφεία
  • Ο κώδικας ευγένειας απαιτεί τον επισκέπτη να τον σεβόμαστε και να μη τον κοιτάμε ενοχλημένοι. Υπάρχει και η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση που μπορούν να κάνουν χρήση της χωρίς προσωπική επαφή
  • Θα ήταν χρηστικό εάν υπήρχε κάποιο τηλέφωνο των υπευθύνων του νεκροταφείου αναρτημένο στο χώρο
  • Θα πρέπει να τηρούνται από όλους μας οι κανόνες ορθής συμπεριφοράς σε ένα ανάλογο χώρο
  • Από όσο γνωρίζουμε οι περισσότεροι από προσωπικές εμπειρίες δηλώνουμε ότι ό τάφος που θα κάνεις θα είναι εναρμονισμένος με το περιβάλλον και σε καμία περίπτωση δεν θα παρεμποδίζει κάποιος με κλείσιμο διαδρόμων και την αδυναμία  πρόσβασης
  • Η καλή συντήρηση όλων αυτών που χρησιμοποιούνται από όλους (βρύσες, λάστιχα, σφιγκτήρες κ.α) να γίνεται
  • Η καθαριότητα του χώρου επιβεβλημένη για όλους. Οι υπάλληλοι που είναι επιφορτισμένοι με δυσάρεστο έργο, δεν είναι υπηρέτες μας για να τρέχουν πίσω από τον καθένα αγενή, αλλά προσφέρουν συγκεκριμένο έργο
  • Η τήρηση από τους οικείους του αποθανόντος κάποιων γενικών κανόνων πρέπει να είναι επιβεβλημένη, η μη τήρηση τους να συνοδεύεται από πρόστιμο

Τελικά μήπως ή καύση λύνει πολλά προβλήματα; Πέρα της ψυχοφθόρου αποκομιδής των οστών αλλά και για λόγους υγειονομικούς…

Το άρθρο προέκυψε από την προσωπική εμπειρία αναγνώστη .!