Όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να διαγράψει τον Λευτέρη Αυγενάκη τον περασμένο Ιούλιο, κάποιοι έσπευσαν να μιλήσουν για «μήνυμα μηδενικής ανοχής» και «πολιτική αξιοπρέπεια».
Πέντε μήνες αργότερα, όμως, το μήνυμα μεταφράζεται ως εξής: «Αρκεί μια συγγνώμη και όλα καλά!»
Η απόφαση του πρωθυπουργού να φέρει πίσω τον βουλευτή Ηρακλείου στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ, παρά τον περιβόητο καυγά με υπάλληλο στο «Ελευθέριος Βενιζέλος», μας θυμίζει ότι στην πολιτική η μνήμη είναι πάντα βολικά κοντόχοντρη. Στο κάτω-κάτω, ποιος θυμάται σήμερα το περιστατικό με το αεροδρόμιο; Σίγουρα όχι το Μαξίμου, που φαίνεται να λειτουργεί με τη λογική: «Όλοι δικαιούνται μια δεύτερη ευκαιρία, αρκεί να είμαστε στην ίδια ομάδα».
Και γιατί όχι; Ο κ. Αυγενάκης, με τη γνωστή του μετριοφροσύνη…, αναγνώρισε το λάθος του.Ένα μικρό λάθος – όπως ένας διαπληκτισμός που έκανε τον γύρο της Ελλάδας – αλλά ας μην κολλάμε σε λεπτομέρειες. Σημασία έχει ότι «μετάνιωσε». Περασμένα, ξεχασμένα.
Η πολιτική αριθμητική είναι πάντα σημαντικότερη από την πολιτική ηθική. Οι πέντε μήνες που πέρασαν ήταν αρκετοί για να ξεχαστούν όλα. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά και ας συνεχίσουμε σαν να μη συνέβη τίποτα.
Και έτσι, ο κ. Αυγενάκης επιστρέφει θριαμβευτής, ως ζωντανό παράδειγμα ότι στην πολιτική όλα είναι πιθανά. «Περασμένα, ξεχασμένα»
