Δεκαετία του 1950 και στην Ελλάδα κυρίως στα αστικά κέντρα, άρχισαν να εμφανίζονται οι πολυκατοικίες.
Στα αστικά κέντρα ρήμαξαν οι μονοκατοικίες με τις αυλές τους και πολλές από αυτές γκρεμίστηκαν και στην θέση τους σηκώθηκαν πολυκατοικίες με πολλά διαμερίσματα και οι αυλές έγιναν μια σταλιά μπαλκόνι ίσαμε που χωρούσε άνθρωπος….
Άλλαξε η μορφή των πόλεων και μαζί με αυτή η ζωή των ανθρώπων….
Μπορεί οι πολυκατοικίες άναρχα για πολλά χρόνια βεβήλωσαν το χρώμα των ελληνικών πόλεων ένα πράμα όμως έμεινε για να θυμίζει κάτι από τα παλιά.
Τα απλωμένα ρούχα της μπουγάδας που κρεμασμένα στα σχοινιά χορεύουν σε κάθε φύσημα του αέρα.
Τότε που ακόμα τα πλυντήρια δεν είχαν μπει στα νοικοκυριά πόσο μάλλον τα στεγνωτήρια ,οι οικογένειες που πολλές φορές είχαν την ίδια αυλή η μπουγάδα ήταν ιεροτελεστία.
Το καζάνι η σκάφη πέτρες ξύλα ,κόπανοι ήταν κάποια από τα απαραίτητα εργαλεία της μπουγάδας.
Η μέρα της μπουγάδας ήταν ξεχωριστή και ορισμένη μέσα στην εβδομάδα.
Μεγάλη διαδικασία για τις νοικοκυρές, άντε να ανάψουν το καζάνι για να ζεστάνουν το νερό, να στήσουν την σκάφη να ετοιμάσουν το σαπούνι και την αλισίβα ,να μεταφέρουν τα ρούχα στο πλυσταριό.
Κοπιαστική δουλειά και το τέλος της σήμανε με το άπλωμα των ρούχων και στη συνέχεια το μάζεμα .
Η μπουγάδα ήταν αφορμή για ομηρικούς καβγάδες στις νοικοκυρές της ίδιας αυλής , όταν τα βρώμικα νερά της μπουγάδας ή του νεροχύτη έπεφταν στα απλωμένα ρούχα και τα λέρωνε.
Πολλές φορές καλούσαν την αστυνομία να βάλει τάξη στις αφηνιασμένες νοικοκυρές.
Τα νερά έπεφταν σε βόθρο ,όταν όμως γέμιζε ο ρημάδης κόστιζε αρκετά για τον καθαρίσουν και έτσι τα πετούσαν συνήθως στα σοκάκια έξω από το σπίτι.
Αυτά τα σοκάκια πόσα μασλάτια έχουν φιλοξενήσει όταν έπεφτε το βραδάκι ……
Όταν οι άνδρες έβγαιναν στον καφενέ ,οι νοικοκυρές με περισσή φροντίδα κατάβρεχαν τον χωμάτινο δρόμο τον πάστρευαν και μετά καθόντουσαν στην εξώπορτα του σπιτιού παρέα με τις γειτόνισσες και έλεγαν τα νέα της ημέρας.
Οι καβγάδες της γειτονιάς για τις ανοικοκύρευτες και τις μοντέρνες της εποχής ήταν το μενού των συζητήσεων.
Αρρώστιες ,θάνατοι γεννήσεις κουτσουκέλες των ανδρών λιγότερο των γυναικών, προξενιά αρραβώνες ,γάμοι όλα τα συζητούσαν, μέχρι που κόντευε η ώρα να γυρίσει ο άνδρας από την βραδινή έξοδο και τα παιδιά έπρεπε να τα μαζέψουν από το παιχνίδι για βραδινό και ύπνο.
Ήταν στιγμές που αρκετοί τις προλάβαμε , τις αναπολούμε γεμάτοι νοσταλγία όχι για να τις ξαναζήσουμε απλά σαν μνημόσυνο στη νιότη που πέρασε.
