Θα κάνουμε μία δημιουργική σύνθεση των εννοιών και στο τέλος θα επισυναφθεί ένα παράδειγμα, που αξίζει της προσοχής μας.
Έννοιες συνθετικές που θα ορίσουν την ύπαρξή μας συλλογικά στα επόμενα χρόνια.
Η Ελλάδα, με τα σημερινά σύνορα όπως τα γνωρίζουμε μετά και την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου το 1948, είναι μία χώρα με ιδιαίτερα γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά, με περιοχές ανόμοιες μεταξύ τους και φυσικά με πολίτες, που ζούνε -όσο κι αν φαίνεται παράδοξο- πολλές διαφορετικές «πραγματικότητες» στην καθημερινότητά τους. Ας αναλογιστεί κανείς εδώ, τον μόνιμο κάτοικο στη Σίκινο, στην Ορεστιάδα, στην Καστοριά, στην Κόνιτσα, στα Τρίκαλα, στον Τύρναβο, στην Πρέβεζα, στην Κέρκυρα, στην Αθήνα, στη Σπάρτη, στο Γύθειο, στα Χανιά και στο Καστελλόριζο.
Ποιο είναι το πρόβλημά μας σήμερα; Η υπερσυγκέντρωση κράτους και κοινωνίας σε ένατεράστιο, ανεξέλεγκτο και ανυπόφορο αστικό κέντρο. Το σύμβολο και το καμάρι όλων, η Αθήνα μας με τον Παρθενώνα της, είναι σήμερα ένας τόπος, που απορροφά όλες τις δυνάμεις αυτής της χώρας. Στοιβάζονται ψυχές και όνειρα σε ένα μεγάλο χωνευτήρι. Και στο τέλος, το όνειρο χάνεται και η ψυχή μαραίνεται. Αναρωτιέμαι πως έχουμε επιτρέψει, ως λαός, ως κοινωνία να συμβεί αυτό. Αδιαφορία θέλετε; Το θλιβερό μας «πάμε κι όπου βγει» θέλετε; Δεν μπορώ να καταλήξω εύκολα.
Η περιφέρεια ερημώνει με γεωμετρική πρόοδο, δε της δίνει κανείς σημασία, παρά μόνο στις εκλογές και κατά περιπτώσεις τα καλοκαίρια. Θέλετε πολιτιστικά, οικονομικά, πολιτικά, ό,τι θέλετε βάλτε και ζυγίστε τα.Συμβαίνουν αυτά όμως διότι, μέσα μας, δεν επεξεργαζόμαστε την πορεία μας, συλλογικά.
Προς τα πού το πάμε το καράβι όμως; Αναρωτιόμαστε; Πόσο θα συνεχίσει αυτή η ιστορία του «πάμε κι όπου βγει» ; Η χώρα μας χρειάζεται ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΣΗ! Πρέπει η κάθε περιφερειακή ενότητα, ο κάθε Δήμος της χώρας να συμβάλλει στην επίτευξη των συλλογικών στόχων, να ενισχύει τη συλλογική συνείδηση και ταυτότητα, να συμμετέχουμε και να συναισθανόμαστε τα προβλήματα και τις ιδιαιτερότητες των άλλων, των «μακρινών» συμπατριωτών μας. Η καθεμία κοινότητα να αναδείξει τα πλεονεκτήματά της και να αναδειχθεί για όσα μπορεί να κάνει καλά και να προσφέρει τα μέγιστα. Να εντοπίσουμε αυτά τα καλά που διαθέτουν οι τόποι μας.
Να κοιτάξουμε στο παρόν, να δούμε τι συμβαίνει σήμερα σε κάθε τόπο, να πάρουμε την κάθε περίπτωση και να δούμε την εξέλιξή της στο χρόνο, να πάρουμε τελικά την απόφαση για την ΑΝΑΒΙΩΣΗ όσων αποφασίσουμε ότι αξίζει να αναβιώσουμε. Ήρθε η ώρα, που πρέπει να ασχοληθούμε με αυτή τη μεγάλη συλλογική άσκηση. Αν δεν ασχοληθούμε, τα επόμενα χρόνια, κάθε χρόνο, αδέλφια, φίλοι και γνωστοί μας θα μπαίνουν στο αεροπλάνο χωρίς να σκέφτονται την επιστροφή τους. Όσοι μείνουν εδώ θα είναι σε λίγα χρόνια ένα αξιοθέατο για όσους έρχονται για διακοπές σε μία παρηκμασμένη χώρα. Μπορούμε να αντιστρέψουμε την πορεία. Όταν γίνει αντιληπτή η ανάγκη αντιστροφής, τότε θα γεννήσει τις ιδέες μας. Παραθέτω εδώ μία ωραία ιδέα…
https://www.vamvakourevival.org/
Επισυνάπτω έναν σύνδεσμο από το εγχείρημα του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος Vamvakou Revival το οποίο είναι συναρπαστικό, φιλόδοξο, απαιτητικό και φυσικά «φάρος» και έμπνευση για κάθε τόπο, για την ίδια την πολιτεία…
Υγ: Άνθρωπος φύσει αισιόδοξος ο γράφων. Ως μέλος της νέας αυτής γενιάς, που εισέρχεται σιγά σιγά σε κάθε δομή της οικονομίας και της κοινωνίας, νιώθω πως οφείλουμε να δομήσουμε σήμερα, άμεσα τα προτάγματατης κατεύθυνσής μας. Για να γίνει αυτό, πολλές φορέςσε συζητήσεις και σε κείμενα επιστρατεύω και τα δυσάρεστα συναισθήματα και καταστάσεις που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε. Η πίστη μου παραμένει ακλόνητη για καλύτερες μέρες! Περιηγηθείτε στην ιστοσελίδα της Βαμβακούς, να δείτε την ωραία αυτή προσπάθεια.
Υγ2: Με αυτές τις σκέψεις υποδέχθηκα τη νέα χρονιά, κάνοντας ένα “μικρό” οδοιπορικό σε οικισμούς, χωριά και πόλεις της Θεσσαλίας.
*Αστέριος Φίλης
Συνιδρυτής του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού Syniparxis, ενός φορέα που προωθεί τον διάλογο και τη δράση του πολίτη με σκοπό την κοινωνικήευαισθητοποίηση και πολιτική ενεργοποίηση.
Στοιχεία επικοινωνίας:
Facebook: https://www.facebook.com/asteriosfilis
COMMENTS