Τον καθοριστικό ρόλο, τον οποίο έπαιξε η Ελλάδα στην εξέλιξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα ιταλικά λάθη στην επίθεση κατά της χώρας μας, αναδεικνύει σε αφιέρωμά του το αραβικό δίκτυο Αλ Αραμπίγια.
Σύμφωνα με όσα αναφέρει το αραβικό δίκτυο, τα σχέδια των Ιταλών άλλαξαν την πορεία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς πολλοί υποστήριξαν ότι οι Γερμανοί – πού ήρθαν να τους βοηθήσουν μετά το φιάσκο της απόπειρας εισβολής- θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει τον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης αν δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα.
Αναλυτικά το δημοσίευμα του alarabiya.net έχει ως εξής:
Αντιμέτωπη με την γερμανική προέλαση και την απειλή να την μετατρέψει σε σωρό ερειπίων, η γαλλική κυβέρνηση αποφάσισε τον Ιούνιο του 1940 να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα, το Παρίσι, να την ανακηρύξει ανοιχτή πόλη και να κατευθυνθεί προς το Μπορντό. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Ιταλός δικτάτορας Μπενίτο Μουσολίνι πείστηκε ότι η Γαλλία ήταν κοντά στην πτώση και την παράδοση.
Ελπίζοντας να εξασφαλίσει κάποια κέρδη, ο Μουσολίνι κήρυξε τον πόλεμο τόσο στη Γαλλία όσο και στη Βρετανία στις 10 Ιουνίου 1940, ενεργοποιώντας έτσι τη συμμαχία του με τους Γερμανούς. Εν μέσω της συμμετοχής του σε αυτή την παγκόσμια σύγκρουση, ξεκίνησε μια στρατιωτική εκστρατεία ανεξάρτητη από τη Γερμανία. Μέσω αυτής της εκστρατείας, μίλησε για την προσπάθειά του να αναβιώσει τις «δόξες» της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οδηγώντας έτσι τις επεκτατικές του φιλοδοξίες προς την Ελλάδα.
Μετά από πρόσκληση του Υπουργού Εξωτερικών Γκαλεάτσο Τσιάνο και του αξιωματούχου του Ιταλικού Στρατού Ουμπάλντο Σόντο, ο στρατηγός Σεμπαστιάνο Βισκόντι Πράσκα διορίστηκε στις 26 Μαΐου 1940 διοικητής του Ιταλικού Στρατού στην Αλβανία, η οποία βρισκόταν υπό ιταλική κατοχή από το 1939.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του στις 5 Ιουνίου 1940, ο Μπράσκα διοικούσε έναν ιταλικό στρατό 100.000 στρατιωτών, υποστηριζόμενο από δύο αλβανικές μεραρχίες. Μέχρι τον Ιούλιο του ίδιου έτους, ο Μουσολίνι και ο υπουργός και γαμπρός του, Τσιάνο, σχεδίαζαν να επιτεθούν σε ουδέτερες χώρες για να αντισταθμίσουν την απροθυμία του στρατάρχη Ροντόλφο Γκρατσιάνι να αντιμετωπίσει τις γερμανικές στρατιωτικές επιτυχίες στην Πολωνία και τη Γαλλία.
Με βάση αυτό, οι Ιταλοί αξιωματούχοι επέλεξαν την Ελλάδα, καθώς οι Ιταλοί στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες εκείνη την εποχή πίστευαν ότι οι στρατιωτικές δυνατότητες της χώρας ήταν αδύναμες και ότι ήταν απροετοίμαστη και απρόθυμη να εμπλακεί σε οποιονδήποτε πόλεμο. Σύμφωνα με τα σχέδια που είχαν καταρτιστεί εκείνη την εποχή, τα ιταλικά στρατεύματα επρόκειτο να επιτεθούν στις ελληνικές περιοχές της Ηπείρου και της Ανατολικής Θράκης, βασιζόμενα σε περίπου 20 ιταλικές στρατιωτικές μονάδες που στάθμευαν στην Αλβανία.
Μετά από διήμερη αναβολή, οι Ιταλοί ξεκίνησαν τη στρατιωτική τους επιχείρηση εναντίον της Ελλάδας στις 28 Οκτωβρίου 1940. Από την αρχή, προέλασαν γρήγορα μέσα από το τραχύ, ορεινό έδαφος της Ηπείρου χωρίς να συναντήσουν σημαντική αντίσταση. Ως αποτέλεσμα, ο Πράσκα έγραψε στις αρχές στη Ρώμη, αναφέροντας την ταχεία ιταλική προέλαση και την απουσία ελληνικής αντίστασης, υποστηρίζοντας ότι η Αθήνα θα έπεφτε μέσα σε λίγες μέρες.
Ωστόσο, η ιταλική προέλαση τερματίστηκε λίγες μέρες αργότερα λόγω κακοκαιρίας και της έναρξης μιας αντεπίθεσης με επικεφαλής τον Στρατηγό Αλέξανδρο Παπάγο. Στις 8 Νοεμβρίου 1940, η ιταλική προέλαση στην Ελλάδα είχε σταματήσει και οι ιταλικές δυνάμεις αναγκάστηκαν στη συνέχεια να υποχωρήσουν.
Από την άλλη πλευρά, οι Ιταλοί δεν μπόρεσαν να κρατήσουν τα εδάφη που είχαν καταλάβει τις προηγούμενες ημέρες και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν μπροστά στα προελαύνοντα ελληνικά στρατεύματα, που με τη σειρά τους είχαν καταφέρει να εισέλθουν σε αλβανικό έδαφος, προκαλώντας οργή στη Ρώμη και σύγχυση μεταξύ των Γερμανών αξιωματούχων, οι οποίοι απογοητεύτηκαν από την κακή στρατιωτική απόδοση του Ιταλού συμμάχου τους.
Κακό σχέδιο εισβολής
Πολλοί παράγοντες συνέβαλαν στην κατάρρευση του ιταλικού στρατού κατά τη διάρκεια της εκστρατείας κατά της Ελλάδας. Εκτός από την υποτίμηση των Ελλήνων από τον Μουσολίνι, ο Πράσκα έκανε και μοιραία λάθη.
Λόγω της περιφρόνησής του για τις στρατιωτικές δυνατότητες του εχθρού, δεν αφιέρωσε χρόνο για να προετοιμάσει σωστά τις δυνάμεις του για την εισβολή. Επιπλέον, κατέστρωσε ένα κακό σχέδιο εισβολής που προσπαθούσε να προωθηθεί γρήγορα σε ελληνικό έδαφος και παραμέλησε την εφοδιαστική παράμετρο, παραμελώντας να παράσχει στις δυνάμεις του ζώα και οχήματα για τη μεταφορά στρατιωτικών εφοδίων στις πρώτες γραμμές.
Χάρη σε αυτό το σχέδιο, η εισβολή στην Ελλάδα ήταν μια καταστροφική αποτυχία και τα εδάφη της Αλβανίας, που κατέχονταν από τους Ιταλούς, εκτέθηκαν στην απειλή μιας ελληνικής εισβολής. Αυτό το περιστατικό εξόργισε τον Μουσολίνι, ο οποίος δεν δίστασε να απολύσει τον Μπράσκα από τη θέση του και να τον αντικαταστήσει με τον ομόλογό του, Ουμπάλντο Σόντο, ο οποίος αρκέστηκε στη δημιουργία αμυντικής γραμμής εντός της Αλβανίας.
Αντιμέτωποι με την απειλή μιας πιθανής στρατιωτικής ήττας και της απώλειας της Αλβανίας, οι Ιταλοί ζήτησαν βοήθεια από τους Γερμανούς, οι οποίοι συμφώνησαν να επέμβουν εναντίον της Ελλάδας. Λόγω της παρέμβασής τους για την υποστήριξη των Ιταλών στην Ελλάδα, οι Γερμανοί ανέβαλαν την εισβολή τους στη Σοβιετική Ένωση για τρεις μήνες. Η γερμανική στρατιωτική επιχείρηση στα ανατολικά είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει την άνοιξη για να αποφευχθεί ο σκληρός σοβιετικός χειμώνας που ακολούθησε.
Αλλαγή της πορείας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Σύμφωνα με πολλούς ειδικούς, τα σχέδια του Πράσκα άλλαξαν την πορεία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς πολλοί υποστήριξαν ότι οι Γερμανοί θα μπορούσαν να είχαν κερδίσει τον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης αν δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και αν είχαν κινηθεί εναντίον των Σοβιετικών τον Μάρτιο αντί για τον Ιούνιο του 1941.
Μετά την παράδοση της Ιταλίας στους Συμμάχους το 1943, ο Μπράσκα εντάχθηκε στην ιταλική αντίσταση και συνελήφθη από τους Γερμανούς, οι οποίοι τον μετέφεραν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Πολωνία. Τον Απρίλιο του 1945, απελευθερώθηκε από τους Σοβιετικούς και αργότερα έγινε μάρτυρας της εισόδου του Κόκκινου Στρατού στο Βερολίνο.
