Στις 30 Νοεμβρίου, η εκκλησία μας τιμά τη μνήμη του Αγίου Ανδρέα, Πρωτόκλητου μαθητή του Χριστού και πολιούχου της Πάτρας. Ποιοι γιορτάζουν σήμερα σύμφωνα με το εορτολόγιο.
Ο Ανδρέας ήταν αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, οι οποίοι είχαν πατέρα τον Ιωνά. Από νωρίς μπήκαν στην ομάδα του Ιωάννου Προδρόμου, όπου βρήκαν τις θρησκευτικές αλήθειες που αναζητούσαν.
Άγιος Ανδρέας : Από τον κύκλο αυτό ο Ανδρέας γνώρισε τον Χριστό Ιησού. Όταν, μετά το βάπτισμα, ο Πρόδρομος είδε το Χριστό, είπε στους ευρισκόμενους πλησίον του Ανδρέα και Ιωάννη, «ίδε αμνός του Θεού».
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, (1, 39-41), δίνει την εικόνα συνάντησης Ιησού με τους πρώτους μαθητές του. Έτσι, ο Ανδρέας είναι ο πρώτος που συνομίλησε με τον Χριστό και έγινε συνάμα μαθητής του. Για τον λόγο αυτό ονομάζεται Πρωτόκλητος από τους δώδεκα αποστόλους.
Η παράδοση θέλει να ισχύει η εκδοχή, για τη δράση του αγίου στην Ελλάδα και σχετικά με την ίδρυση εκκλησίας του Βυζαντίου και τη χειροτονία σε αυτήν ως επισκόπου του Στάχυ, ενός από τους εβδομήκοντα μαθητές του Χριστού.
Σύμφωνα με την παράδοση αυτή ο Απόστολος Ανδρέας πέρασε και από τη Θεσσαλία. «Και προς τινά χώραν καλουμένην Αργυρούπολιν καταλαβών και εκείσε εκκλησίαν δεινάμενος, Στάχυν ονόματι… χειροτονήσας Βυζαντίου επίσκοπον… Διελθών δε την Θεσσαλίαν και Ελλάδα… μετέστι προς Αχαϊαν».
Σημαντική σπουδαιότητα απέκτησε η παράδοση για τη δράση και τη σταύρωση του Ανδρέα στην Πάτρα, μετά την προσέλκυση στον χριστιανισμό της Μαξιμίλλας, συζύγου του Ρωμαίου ανθυπάτου Αιγεάτη. Το λείψανό του που ενταφιάστηκε από τη Μαξιμίλλα και τον επίσκοπο Στρατοκλή, αδελφό του Αιγεάτη, διακομίστηκε το 357 στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό των Αγίων Αποστόλων.
Κατά Ιωάννη Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο Α'(1) 35-52
Τῇ ἐπαύριον πάλιν εἱστήκει ὁ ᾿Ιωάννης καὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ δύο,
καὶ ἐμβλέψας τῷ ᾿Ιησοῦ περιπατοῦντι λέγει· ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ.
καὶ ἤκουσαν αὐτοῦ οἱ δύο μαθηταὶ λαλοῦντος, καὶ ἠκολούθησαν τῷ ᾿Ιησοῦ.
στραφεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς καὶ θεασάμενος αὐτοὺς ἀκολουθοῦντας λέγει αὐτοῖς·
τί ζητεῖτε; οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ· ραββί· ὃ λέγεται ἑρμηνευόμενον διδάσκαλε· ποῦ μένεις;
λέγει αὐτοῖς· ἔρχεσθε καὶ ἴδετε. ἦλθον οὖν καὶ εἶδον ποῦ μένει, καὶ παρ’ αὐτῷ ἔμειναν τὴν ἡμέραν ἐκείνην· ὥρα ἦν ὡς δεκάτη.
ἦν ᾿Ανδρέας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου εἷς ἐκ τῶν δύο τῶν ἀκουσάντων παρὰ ᾿Ιωάννου καὶ ἀκολουθησάντων αὐτῷ.
εὑρίσκει οὗτος πρῶτος τὸν ἀδελφὸν τὸν ἴδιον Σίμωνα καὶ λέγει αὐτῷ· εὑρήκαμεν τὸν Μεσσίαν· ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον Χριστός·
καὶ ἤγαγεν αὐτὸν πρὸς τὸν ᾿Ιησοῦν. ἐμβλέψας αὐτῷ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπε· σὺ εἶ Σίμων ὁ υἱὸς ᾿Ιωνᾶ, σὺ κληθήσῃ Κηφᾶς, ὃ ἑρμηνεύεται Πέτρος.
Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν· καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· ἀκολούθει μοι.
ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως ᾿Ανδρέου καὶ Πέτρου.
εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ ᾿Ιωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· ἔρχου καὶ ἴδε.
εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· ἴδε ἀληθῶς ᾿Ισραηλίτης, ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι.
λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε.
ἀπεκρίθη Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ ᾿Ισραήλ.
ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψει.
καὶ λέγει αὐτῷ· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου.
