Η οπαδική βία είναι ένα φαινόμενο που επί χρόνια εκδηλώνεται όχι μια στο τόσο αλλά συστηματικά λαμβάνοντας πολύ επικίνδυνα χαρακτηριστικά.
Μία “ζούγκλα” οπλισμένων χούλιγκαν που κάνουν… σαφάρι αναζήτησης αντιπάλων προκειμένου να κάνουν επίδειξη ισχύος και κυριαρχίας, έχουν εμφανιστεί τους τελευταίους έξι μήνες σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνα με αξιωματικούς της Υποδιεύθυνσης Αντιμετώπισης Βίας στους Αθλητικούς Χώρους.
Μία τέτοια αναζήτηση ήταν και αυτή που εξελίχθηκε στη Θεσσαλονίκη και κατέληξε στην δολοφονία του 19χρονου Άλκη, με ένα δρεπάνι πολεμικών τεχνών που του έκοψε την μηριαία αρτηρία.
Το 50% των περίπου 300 ατόμων που έχουν συλληφθεί ή προσαχθεί για υποθέσεις αθλητικής βίας το τελευταίο 6μηνο, μόνο στην Αττική, είναι ανήλικοι και… οπλοφόροι! Είναι ενδεικτικό ότι μόνο την χρονιά που πέρασε είχαμε 118 περιστατικά ωμού χουλιγκανισμού.
Η υπόθεση Φιλόπουλου και τα γεγονότα στη Λεωφόρο Λαυρίου είναι σίγουρα πασίγνωστα στο ευρύ κοινό, όμως αυτή δεν είναι η μοναδική περίπτωση ανθρωποκτονίας με πρόθεση που σημειώθηκε στα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά μεταξύ οπαδών. Η σημαντικότερη ειδοποιός διαφορά της βίας, όπως αυτή εμφανίζεται στην κοινωνία μας προϊόντος του χρόνου, είναι ότι πλέον τα μαχαίρια βγαίνουν πιο εύκολα και δεν βγαίνουν μόνο για εκφοβισμό.
Μόλις την περασμένη Κυριακή, κουκουλοφόροι με καδρόνια στα χέρια έξω από γήπεδο στη Νίκαια συμπλέκονται με οπαδούς αντίπαλης ομάδας.
Λίγες μόνο ώρες μετά στο Πέραμα άλλοι οπαδοί επιτίθενται με βόμβες μολότοφ σε σύνδεσμο ομάδας.. βάζοντας φωτιά σε αυτοκίνητα.
Πριν από 4 ημέρες, παραμονές ενός ντέρμπι στη Θεσσαλονίκη, οπαδοί συμπλέκονταν με την αστυνομία πετώντας πέτρες και φωτοβολίδες εναντίον τους..
Τέλη Δεκεμβρίου, στο κέντρο της Αθήνας κουκουλοφόροι έψαχναν οπαδούς αντίπαλης ομάδας για να τους σπάσουν στο ξύλο
Όσο απίστευτο και αν ακούγεται, καθ΄ όλη τη διάρκεια του περυσινού έτους είχαμε 118 περιστατικά οπαδικής βίας παρόλο που λόγω κορωνοϊού τα περισσότερα παιχνίδια που διεξήχθησαν, ήταν χωρίς καν θεατές.
Η οπαδική βία βγήκε ακόμα περισσότερο από τον κλειστό χώρο των γηπέδων, ανεξαρτητοποιήθηκε χωροχρονικά από τους αθλητικούς αγώνες και έκανε τον ιδιότυπο «πόλεμο» που μαίνεται αρκετές δεκαετίας μεταξύ των (οργανωμένων κυρίως) οπαδών των μεγάλων ομάδων της χώρας να μοιάζει με ανταρτοπόλεμο, με ξαφνικές επιδρομές-επιθέσεις σε «εχθρούς αλλόθρησκους» και σπανιότερα με προσυνεννοημένα ραντεβού. Και δυστυχώς, πλέον, όπως σε κάθε πόλεμο, δεν υπάρχουν μόνο τραυματίες, αλλά και νεκροί οπαδοί.
Τα ραντεβού πλέον κλείνονται μέσω των socialmedia μαζεύονται τουλάχιστον 20 άτομα – μέχρι και 100, για να επιτεθούν σε 2-3 ενώ φέρουν πια και όπλα όπως μαχαίρια, φωτοβολίδες και βόμβες μολότοφ
Και στα πρωτοφανή επεισόδια στη Νέα Σμύρνη, πέρυσι το Μάρτιο, όπου επιτέθηκαν με πρωτοφανή αγριότητα σε αστυνομικό της ομάδας ΔΡΑΣΗ, συμμετείχαν αρκετοί χούλιγκαν.. που ανέβαζαν οι ίδιοι – γεμάτοι περηφάνια – βίντεο σε λογαριασμούς κοινωνικής δικτύωσης..
Η αλήθεια είναι πως οι χούλιγκανς, τα τελευταία χρόνια, δεν οργανώνονται στα γήπεδα αλλά έξω από αυτά
Αρκετοί πρόεδροι ΠΑΕ μάλιστα, έχουν καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση της οπαδικής βίας, χωρίς ωστόσο να βρουν ανταπόκριση.
Οι σημερινοί χούλιγκανς δεν έχουν σχέση με αθλήματα – θεωρούνται κακοποιοί του κοινού ποινικού δικαίου. Είναι ανεξάρτητοι από ποδοσφαιρικές ομάδες και εκτελούν συμβόλαια που δεν έχουν να κάνουν με τον αθλητισμό αλλά με κυκλώματα της νύχτας.
Ειδικά στη Θεσσαλονίκη, ο κύκλος του αίματος αντί να τελειώνει – ολοένα και μεγαλώνει.
Από το 2017, όταν παρασύρθηκε ο Νάσος Κωνσταντίνου από όχημα, κατά την προσπάθειά του να ξεφύγει από οπαδούς, μετράμε 3 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες
Το φαινόμενο παλαιότερα ονομαζόταν «βία στα γήπεδα» -ποιος εξάλλου μπορεί να ξεχάσει τη λέξη χούλιγκανς- αλλά από ένα σημείο και μετά, κυρίως μετά τη δεκετία του ’80, όταν όλα έγιναν επαγγελματικά στο ποδόσφαιρο, δυστυχώς παρουσίασε διασταλτικές τάσεις και αυτού του είδους η βία εξήλθε των γηπέδων και εξαπλώθηκε στις γειτονιές, ειδικά εκεί που υπάρχουν σύνδεσμοι οργανωμένων «φιλάθλων».
Όμως, ας μην γελιόμαστε… η αλλαγή προς το καλύτερο δεν είναι καθόλου εύκολη. Η σημαντικότερη τροχοπέδη σήμερα εντοπίζεται στο ότι το μίσος για τον «άλλον», εν προκειμένω για τον «εχθρό» που φοράει διακριτικά άλλης ομάδας, μοιάζει να είναι μεγαλύτερο από την (έστω και «αρρωστημένη») αγάπη για την ομάδα.
Κι αυτή, δυστυχώς, είναι η μεγαλύτερη ήττα μιας κοινωνίας εθισμένης στο να διχάζεται, να διχοτομείται και το κάθε διαιρεμένο τμήμα της να μισεί θανάσιμα το άλλο.
Ο υπ. Προστασίας του Πολίτη είπε σήμερα, «οφείλουμε μια υπόθεση που για δεκαετίες είναι μια υπόθεση βίας και ανομίας, ο οπαδικός χουλιγκανισμός, να βάλουμε ένα τέλος. Δεν μπορεί να αισθάνεται κανείς καμία απειλή συμμετέχοντας σε δραστηριότητες όπως ένας αγώνας ποδοσφαίρου ή μπάσκετ».
«Είναι θέμα πολιτισμού και ανθρωπιάς για την ελληνική Πολιτεία και την κοινωνία να μπει τέλος σε αυτόν τον χουλιγκανισμό. Πρέπει να πάρουμε πρωτοβουλίες. Κανένα πολιτικό κόστος δεν μπορεί να σκέφτεται κανείς όταν μιλάμε για θάνατο και μάλιστα θάνατο νέων παιδιών. Θα κάνουμε ότι πρέπει να κάνουμε, αλλά θα χρειαστούμε σε αυτό την βοήθεια των ΠΑΕ και των ΚΑΕ, αλλά και των πολιτών. Σύντομα θα δείτε κινήσεις σε αυτό το θέμα», κατέληξε ο κ. Θεοδωρικάκος.
