Η 6η Ιουλίου 2015 ξημέρωσε με τους Έλληνες να έχουν μιλήσει ξεκάθαρα: με 61,31% ψήφισαν «Όχι» στο δημοψήφισμα που προκήρυξε η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, απορρίπτοντας την πρόταση των θεσμών (Ε.Ε., ΕΚΤ, ΔΝΤ) για νέα μέτρα λιτότητας.
Όμως, λίγες μέρες αργότερα, το «Όχι» μετατράπηκε σε ένα οδυνηρό «Ναι» σε ακόμη πιο σκληρή συμφωνία. Πώς φτάσαμε εκεί;
Η Πορεία προς τη Μεταστροφή
Οικονομική ασφυξία:
Μετά την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, επιβλήθηκαν capital controls, οι τράπεζες έκλεισαν και η οικονομία «πάγωσε».
Πίεση από τους δανειστές:
Στη σύνοδο κορυφής της 12ης Ιουλίου 2015, ο Τσίπρας ήρθε αντιμέτωπος με τον κίνδυνο Grexit. Ανέφερε πως δέχτηκε εκβιασμό και πως η συμφωνία ήταν μονόδρομος για να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.
Αντίδραση στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ:
Η επιλογή αυτή προκάλεσε ρήγμα στο κόμμα. Στελέχη όπως ο Γιάνης Βαρουφάκης αποχώρησαν, ενώ ιδρύθηκε η Λαϊκή Ενότητα, κατηγορώντας τον Τσίπρα για προδοσία της λαϊκής εντολής.
Τι Υποστηρίζει ο Τσίπρας
Ο ίδιος δήλωσε ότι το «Όχι» το μετέφρασε ως εντολή για καλύτερη συμφωνία, όχι για ρήξη με την Ευρωζώνη. Έκρινε πως υπήρχε εθνική ευθύνη να κρατήσει τη χώρα στην Ε.Ε., ακόμη κι αν αυτό σήμαινε συμβιβασμό.
Ιστορικές Συνέπειες
Η απόφαση αυτή άλλαξε τον πολιτικό χάρτη. Παρότι ο Τσίπρας κέρδισε τις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, η εμπιστοσύνη στο πολιτικό σύστημα δέχτηκε βαρύ πλήγμα. Πολλοί πολίτες ένιωσαν πως η ψήφος τους ακυρώθηκε.
Συμπέρασμα
Το δημοψήφισμα του 2015 παραμένει ένα από τα πιο δραματικά και αμφιλεγόμενα γεγονότα της μεταπολιτευτικής ιστορίας. Το πώς το «Όχι» έγινε «Ναι» από τον Τσίπρα θα συζητείται για δεκαετίες ως μεγάλη πολιτική ανακολουθία.