Η Αγία Παρασκευή στα Τέμπη, το μικρό ξωκλήσι που για περισσότερα από εκατό χρόνια υπήρξε σημείο αναφοράς, προστασίας και θαυμασμού, σήμερα στέκει πληγωμένο, αλλά όχι λησμονημένο.
Βαθιά ριζωμένο μέσα στην καρδιά της κοιλάδας των Τεμπών, αυτός ο ιερός χώρος συνδέθηκε άρρηκτα με τους ταξιδιώτες, τους ντόπιους και χιλιάδες προσκυνητές που κάθε χρόνο, συνέρρεαν για να ανάψουν ένα κερί, να προσευχηθούν, να ζητήσουν προστασία.
Η κακοκαιρία Daniel, άλλαξε τα πάντα. Το ορμητικό πέρασμα του νερού κατέστρεψε το ξωκλήσι, το πλημμύρισε μέχρι τους πολυελαίους, παρέσυρε αντικείμενα, εικόνες, μανουάλια, βιβλία. Ο χώρος γέμισε λάσπη και ερείπια. Το ποτάμι που κάποτε συνυπήρχε ειρηνικά με τον ναό, εκείνες τις ημέρες έδειξε το σκληρό του πρόσωπο. Δείτε εικόνες και βίντεο μέσα από το ρεπορτάζ του tirnavospress.gr.
Η πρόσβαση στο Ιερό Προσκύνημα παραμένει ακόμα δύσκολη. Η εμβληματική κρεμαστή πεζογέφυρα, που ένωνε τον Όλυμπο με τον Κίσσαβο και αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας του προσκυνητή, παραμένει κατεστραμμένη, κρεμασμένη, καρφωμένη στο χρόνο, θυμίζοντας τι υπήρχε και τι χάθηκε.
Κι όμως, παρά τις αντιξοότητες, οι εργασίες αποκατάστασης προχωρούν. Με κόπο, με επιμονή, με ελπίδα. Στόχος είναι όταν αποκατασταθεί η πεζογέφυρα, το Ιερό Προσκύνημα να είναι έτοιμο να υποδεχθεί ξανά τους ανθρώπους που αναζητούν τη χάρη και τη γαλήνη της Αγίας Παρασκευής.
Οι εικόνες που αντικρίζει κανείς σήμερα ραγίζουν καρδιές. Το άλλοτε ζωντανό προσκύνημα, γεμάτο φωνές, προσευχές και ήχους τώρα μοιάζει σιωπηλό, σχεδόν ξεχασμένο. Στο σημείο που κάποτε ανέβλυζε το αγίασμα, τώρα η πρόσβαση είναι δύσκολη. Η φύση έχει αρχίσει να ανακτά τον χώρο. Η βλάστηση έχει εξαπλωθεί γύρω από τον ναό και μέσα στα μονοπάτια που οδηγούσαν στο προσκύνημα.
Κι όμως, παρά την ερημιά, οι πιστοί συνεχίζουν να περνούν. Σύμφωνα με τους ανθρώπους εκεί είτε θα περάσουν από το ποτάμι που πλέον έχει πέσει αρκετά ή από την παλιά σιδηροδρομική γραμμή σε μια διαδρομή 5 χιλιομέτρων. Αφήνουν εικόνες, κομποσχοίνια, μικρές προσευχές, αποδείξεις ότι το σημείο παραμένει ζωντανό στις καρδιές τους. Η πίστη δεν εγκαταλείπει ποτέ τον τόπο που αγαπήθηκε.
Η Αγία Παρασκευή στα Τέμπη συνεχίζει να στέκει, τραυματισμένη αλλά όρθια, περιμένοντας την ημέρα που οι καμπάνες της θα ηχήσουν ξανά δυνατά, που το αγίασμα θα τρέξει και πάλι άφθονο, που οι προσκυνητές θα επιστρέψουν, γεμίζοντας το ξωκλήσι με ζωή, πίστη και ελπίδα. Μέχρι τότε, ο ναός θα παραμένει μια βαθιά πληγή που περιμένει να επουλωθεί, ένα σύμβολο πίστης που δεν ξεχνιέται.
