Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, τότε που το ελληνικό ποδόσφαιρο άρχιζε να περνά από τη ρομαντική εποχή στον επαγγελματισμό, ένας αστικός μύθος γεννήθηκε στα σαλόνια της ναυτιλίας και πέρασε στις πιο σκοτεινές γωνιές των αποδυτηρίων.
Ο μύθος λέει ότι ο Σταύρος Νταϊφάς και ο κουμπάρος του, Γιώργος Βαρδινογιάννης, δύο ισχυροί άντρες της εποχής και παράλληλα θαμώνες της ίδιας ναυτιλιακής ελίτ, κάθισαν κάποτε να παίξουν μια φιλική παρτίδα τάβλι. Όμως δεν έπαιζαν για το γόητρο ή για ένα ποτό. Έπαιζαν –λένε– για δύο ποδοσφαιρικούς κολοσσούς: τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό.
Όποιος κέρδιζε, θα αναλάμβανε τον Ολυμπιακό. Ο άλλος, τον Παναθηναϊκό. Κάπως έτσι φέρεται να έγινε ο άτυπος διαμοιρασμός των δύο μεγαλύτερων ομάδων της χώρας ανάμεσα σε δύο καπετάνιους, σε μια στιγμή που το ελληνικό ποδόσφαιρο άλλαζε εποχή.
Ο Νταϊφάς, σύμφωνα με τη φήμη, πήγε στον Ολυμπιακό και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά. Ο Βαρδινογιάννης, που λέγεται ότι μπήκε την τελευταία στιγμή «σφήνα» σε ήδη προχωρημένες συζητήσεις με την οικογένεια Γιαννακόπουλου, πήρε τον Παναθηναϊκό. Το υπόλοιπο είναι γνωστή ιστορία: δεκαετίες επιρροής, κόντρες, παρασκήνιο και μια κληρονομιά που ακολούθησε τις δύο ομάδες μέχρι και σήμερα.
Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν η παρτίδα αυτή παίχτηκε ποτέ πραγματικά ή αν είναι δημιούργημα της φαντασίας μιας εποχής γεμάτης ίντριγκα. Όμως, όπως κάθε καλός αστικός μύθος, έτσι κι αυτός συνεχίζει να ψιθυρίζεται!!
