Η αλλαγή του χρόνου στην Πλατεία Συντάγματος, την καρδιά της ελληνικής πρωτεύουσας, μετατράπηκε σε μια θλιβερή εικόνα που δεν θυμίζει σε τίποτα την Ελλάδα που γνωρίζαμε.
Αντί για ελληνικές σημαίες και εορτασμούς που τιμούν την εθνική μας ταυτότητα, η πλατεία γέμισε με ξένες σημαίες, ξένους ήχους και πλήθη που δεν είχαν καμία σύνδεση με τον τόπο μας.
Το θέαμα ήταν σοκαριστικό: Έλληνες φοβισμένοι να πλησιάσουν την ίδια τους την πόλη, παραχωρώντας τη θέση τους σε ξένους που πανηγύριζαν σε ένα κέντρο κατακτημένο από την απουσία ελληνικού στοιχείου. Ο Δούκας της πρωτεύουσας, αντί να αναδείξει την Αθήνα ως σύμβολο του ελληνικού πολιτισμού, έστησε ένα θέατρο ξένης κυριαρχίας, αγνοώντας τις ρίζες και τις παραδόσεις της χώρας που υπηρετεί.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η εθνική ταυτότητα θυσιάζεται στον βωμό της «διεθνούς εικόνας», αλλά αυτή τη φορά ξεπεράστηκαν όλα τα όρια. Η πρωτεύουσα φάνηκε να μην ανήκει στους Έλληνες. Αντί να ενώνει, η γιορτή αυτή χώρισε. Αντί να εμπνέει, πρόσβαλε.
Η Πρωτοχρονιά στο Σύνταγμα, κάποτε σύμβολο ελπίδας και ενότητας, έγινε σύμβολο παρακμής και υποταγής. Σε μια εποχή που η Ελλάδα θα έπρεπε να προβάλει την πολιτιστική της υπεροχή, οι Έλληνες βρέθηκαν στο περιθώριο. Και αυτή η εικόνα, όσο και αν προσπαθήσουν να την κρύψουν, θα μείνει χαραγμένη ως μια ξεκάθαρη απόδειξη της παρακμής που κάποιοι πανηγυρίζουν ως πρόοδο.
