Η νέα χρονιά φέρνει μαζί της ένα μέτρο που ήδη προκαλεί αντιδράσεις στις τάξεις των Ελλήνων αγροτών. Με πρόσχημα την πάταξη της φοροδιαφυγής, η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη προχωρά στη θέσπιση αυστηρών ελέγχων και τσουχτερών προστίμων για την πώληση αδήλωτου ελαιολάδου.
Το περίφημο “17κιλο τενεκέ”, μια παράδοση δεκαετιών που έχει θρέψει οικογένειες έχει στηρίξει την επαρχιακή οικονομία, στοχοποιείται ως «πηγή φοροδιαφυγής», με αποτέλεσμα ο μικρός παραγωγός να απειλείται με πρόστιμα που ξεκινούν από 5.000 ευρώ.
Ο «τρελός χορός» της φορολογίας
Η λογική πίσω από το νέο αυτό μέτρο φαντάζει ξεκάθαρη: να περιοριστεί η διακίνηση ανώνυμου ελαιολάδου και να προωθηθεί η τυποποίηση. Όμως, σε ποιον απευθύνεται αυτό το μέτρο; Στον φτωχό αγρότη που πουλάει λίγους τενεκέδες για να καλύψει τις ανάγκες του ή στους μεγαλοπαραγωγούς που έχουν ήδη πρόσβαση σε οργανωμένα κανάλια πωλήσεων;
Η αλήθεια είναι ότι το μέτρο αυτό φαίνεται να ευνοεί ξεκάθαρα τις μεγάλες εταιρείες τυποποίησης και εξαγωγής, ενώ οι μικροί παραγωγοί μένουν εκτεθειμένοι. Την ίδια στιγμή, οι επιβαρύνσεις στους αγρότες αυξάνονται συνεχώς: από τα πανάκριβα μεροκάματα των 70 ευρώ, μέχρι τα αυξημένα κόστη καυσίμων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων.
Ο τενεκές ως «όπλο» για την επιβίωση
Ο ανώνυμος τενεκές αποτελεί για πολλές οικογένειες την τελευταία σανίδα σωτηρίας. Σε μια εποχή όπου τα πάντα ακριβαίνουν και η αγροτική παραγωγή αντιμετωπίζει τεράστιες προκλήσεις, το «λίγο λάδι» που πωλείται αφορολόγητα σε γνωστούς και φίλους δεν είναι πολυτέλεια. Είναι η διαφορά ανάμεσα στην επιβίωση και την οικονομική ασφυξία.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, όμως, φαίνεται να στοχοποιεί αυτό το «μαξιλάρι ασφαλείας». Αντί να δώσει προτεραιότητα στην πάταξη της ακρίβειας και στη μείωση των δυσβάσταχτων εξόδων που καλούνται να καλύψουν οι παραγωγοί, στρέφεται κατά του μικροπαραγωγού, αφήνοντας ανεξέλεγκτες τις μεγάλες εταιρείες και τα οργανωμένα συμφέροντα που επωφελούνται από τη συγκεντροποίηση της αγοράς.
Το «χάδι» στους μεγάλους παίκτες
Πέρα από τη φορολόγηση, το μέτρο αυτό κρύβει έναν ακόμη στόχο: να περιορίσει τη δύναμη των μικρών παραγωγών στην αγορά και να προωθήσει τη συγκέντρωση της παραγωγής στα χέρια των λίγων. Ενώ η κυβέρνηση διατείνεται πως το μέτρο προάγει τη διαφάνεια, στην πραγματικότητα υπονομεύει τη δυνατότητα του φτωχού κόσμου να βιοποριστεί.
Είναι ξεκάθαρο πως το «χάδι» των νέων πολιτικών πέφτει πάνω στους μεγάλους εξαγωγείς και τις εταιρείες που έχουν το προνόμιο να διακινούν το ελαιόλαδο μέσω των οργανωμένων αγορών. Και αυτό, σε μια στιγμή που οι μικροί παραγωγοί παλεύουν να αντέξουν το βάρος των συνεχώς αυξανόμενων δαπανών.
Ένα μέτρο που εξυπηρετεί τα μεγάλα συμφέροντα
Το νέο μέτρο είναι ακόμη ένα χτύπημα στις πλάτες του μικρομεσαίου αγρότη, ενώ προωθεί συμφέροντα που απέχουν πολύ από τις ανάγκες του καθημερινού πολίτη. Είναι αναγκαίο η κυβέρνηση να αναθεωρήσει την πολιτική της και να στραφεί σε μέτρα που πραγματικά στηρίζουν την παραγωγή, μειώνουν τα κόστη και ενισχύουν τη βιωσιμότητα της ελληνικής γεωργίας.
Αντί να τιμωρούνται οι μικροί για «ένα τενεκέ λάδι», ίσως είναι ώρα να δοθεί προσοχή σε εκείνους που πραγματικά εκμεταλλεύονται τα κενά του συστήματος προς όφελός τους. Ο τενεκές δεν είναι απλά ένα μέσο διακίνησης ελαιολάδου. Είναι το σύμβολο της επιβίωσης για χιλιάδες οικογένειες. Και αυτό πρέπει να προστατευτεί.
