HomeΙΣΤΟΡΙΑ

1ο έγγραφο με Τυρναβίτικο ενδιαφέρον του Νικολάου Γουνιτσιώτη

1ο έγγραφο με Τυρναβίτικο ενδιαφέρον του Νικολάου Γουνιτσιώτη

Φωτογραφία:Oθωμανική αυτοκρατορία. Χαλκάργυροι 10 παράδες (=1/4 γρόσι) σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ (1808-1839).
E) μονόγραμμα του σουλτάνου O) επιγραφή και η αξία του νομίσματος. Iστορικό Mουσείο Kρήτης.

Oθωμανική αυτοκρατορία. Χαλκάργυροι 10 παράδες (=1/4 γρόσι) σουλτάνου Μαχμούτ Β΄ (1808-1839)

 

ΝΙΚΟΣ Η. ΖΔΑΝΗΣ ΤΕΣΣΕΡΑ ΕΓΓΡΑΦΑ ΤΟΥ 19ου ΑΙΩΝΑ ΜΕ ΤΥΡΝΑΒΙΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Και τα τέσσερα αυτά έγγραφα ανήκουν στο οικογενειακό αρχείο του τυρναβίτη καθηγητή των μαθηματικών Νικολάου Γουνιτσιώτη, ο οποίος μου τα εμπιστεύτηκε να τα φωτοτυπήσω και να τα μελετήσω. Έτσι, στην κατοχή μου, σήμερα, υπάρχουν οι φωτοτυπίες τους. Θεωρώντας ότι η δημοσίευσή τους θα συμβάλει, έστω και κατ’ ελάχιστον, στη γνώση του παρελθόντος του Τυρνάβου, προχώρησα στην μεταγραφή και στον σχολιασμό τους, με τη βοήθεια και του αγαπητού φίλου και εκδότη του Θεσσαλικού Ημερολογίου Κώστα Σπανού.

Α. ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ (15.4.1812)
Το πρώτο έγγραφο ανήκει στον τυρναβίτη δάσκαλο Δημήτριο Κωνσταντίνου, ο οποίος γεννήθηκε το 1775 στον Τύρναβο, όπου πέθανε μετά το 1856. Μετά τις σπουδές του στη Σχολή του Ιω. Πέζαρου, στον Τύρναβο, σπούδασε στο Φιλολογικό Γυμνάσιο της Σμύρνης, με δάσκαλο τον Κων/νο Οικονόμο.

Ο Κωνσταντίνου άφησε ένα σεντούκι στον Ιωάννη Παρασκευά,για να το μεταφέρει, μάλλον, στον Τύρναβο.  Όπως προκύπτει και από την συνέχεια του εγγράφου, ο Ιωάννης Παρασκευάς είχε μία εμπορική εταιρεία (συντροφία) με τον Αναστάσιο Ρουχπάνη στη Σμύρνη. Προφανώς ο Κωνσταντίνου είχε αποπερατώσει τις σπουδές του στο Φιλολογικό Γυμνάσιο της Σμύρνης και επέστρεφε στην πατρίδα του.

Το έγγραφο αυτό έχει ως εξής:
1812: Ἀπριλίου :15: Σμύρνη ἄφησα τό σενδοῦκι μου εἰς τόν κύρ Ἰωάννην / Παρασκευᾶ περιέχον τά ὑποσημιωμένα:

1. Τζουπελέκι < τζουπές < αραβ. çüppe· μακρύ επανοφώρι.
2. Τζόχα < τσόχα < τουρ. cuha· χοντρό μάλλινο ύφασμα.
3. Μελτζιανό (μερτζιανό < τουρ. mercan· κοράλι)· κοραλένιο.
4. Τζουπές· επανοφώρι.
5. Παμπρί· αγνοώ την σημασία αυτής της λέξης.
6. Φάτζα < φάτσα· το μπροστινό τμήμα του παπλώματος.
7. Γυλέκι < γιλέκο < τουρ. yelek· ένδυμα χωρίς μανίκια.
8. Κουκουλίθρα· αγνοώ την σημασία αυτής της λέξης.
9. Χαμαϊλί < τουρ. humayun(;)· είδος βαμπακερού υφάσματος ή χαϊμαλί < τουρ. hamail· φυλαχτό, στολίδι που κρεμιέται από τον λαιμό.
10. Ζεπούνι· κοντός επενδύτης σαν γιλέκο με χέρια.
11. Κοντογούνι· κοντός επενδύτης με γούνα.
12. βιβλία

 13. Μαμέδες· αγνοώ την σημασία αυτής της λέξης.

14. Παράδες (παράς < τουρ. para· το 1/40 του γροσίου)· χρήματα, νομίσματα.ἄφησα εἰς τόν διδάσκαλόν μου Κωνσταντῖνον Οἰκονόμον / τό τεμεσοῦκι   < τουρ. temessük· τίτλος ιδιοκτησίας.τοῦ ἐργαστηρίου.
15.μίαν ὁμολογίαν τοῦ κύρ Ἀναστασίου ῥουχπάνη / Ἰωάννου Παρασκευᾶ καί συντροφίας ἀς(λάνια)  Ασλάνια· γρόσια.
16.μίαν ὁμολογίαν καραβίου ἀς(λάνια),

17.ἄφησα εἰς τό σχολεῖον τόν ἐξάδελφόν μου / Ἀλέξανδρον Διαμαντῆ.
18: παλώματα

19: τουλάπιον< ντουλάπιον< τουρ. dolap· ντουλάπι, ερμάριο τό ὁποῖον περιέχει τά ἐφεξῆς: τεντζερέ μέ τό καπάκι < τουρ. tencere· χύτρα, καραβάνα α < τουρ. karavana· μεταλλικό ορθογώνιο πιάτο φαγητού των στρατιωτών, μικρήν καραβάνα μέ καπάκι, πιάτα καλαΐτικα Καλαΐτικο· από καλάι< τουρ. kalay· κασσίτερος.
 Σαάνι< σαγάνι < τουρ. sahan· μικρό χάλκινο πιάτο,σιαντάνι < σαντάνι < περσ. samdan· κηροπήγιο, παραπτοσάνιδον Δεν γνωρίζω τι είδους σανίδι είναι αυτό.

Δημήτριος Κωνσταντίνου

Ο Δημήτριος Κωνσταντίνου γεννήθηκε το 1775 στον Τύρναβο, όπου πέθανε μετά το 1856. Μετά τις σπουδές του στη Σχολή του Ιω. Πέζαρου, στον Τύρναβο, σπούδασε στο Φιλολογικό Γυμνάσιο της Σμύρνης, με δάσκαλο τον Κων/νο Οικονόμο. Εκεί παρέμεινε μέχρι τον
Απρίλιο του 1812, ασχολούμενος με το εμπόριο. Στο εκδιδόμενο εδώ έγγραφο, μεταξύ των άλλων πραγμάτων του, τα οποία άφησε στη Σμύρνη, περιλαμβάνονταν ο τίτλος ιδιοκτησίας (τεμεσούκι) του εργαστηρίου του, μία ομολογία, 1850 γροσίων, μιας τυρναβίτικης συντροφίας, και μία άλλη ομολογία «καραβίου» 1101,5 γροσίων. Όλα αυτά δείχνουν ότι ήταν οικονομικώς ευκατάστατος. Το 1818 συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των συνδρομητών του βιβλίου Γενική Φαρμακοποιία του Διονυσίου Πύρρου του Θετταλού, μεταξύ των μαθητών του Φιλολογικού Γυμνασίου της Σμύρνης και το 1856, ως ελληνοδιδάσκαλος, όπως και ο Γ. Αλεξάνδρου, στον κατάλογο των συνδρομητών του βιβλίου Χρονογραφία της Ηπείρου, του Παν. Αραβαντινού, με άλλους 11 Τυρναβίτες.
Το 1825 ανέλαβε το σχολείο του Τυρνάβου. Απέκτησε πέντε γιους (Αθανάσιο, Επαμεινώνδα, Εμμανουήλ, Κων/νο, Γεώργιο) και δύο θυγατέρες (Αγλαΐα, Ελισάβετ). Οι απόγονοί του έγιναν γνωστοί ως Δημητριάδηδες. Αυτοί γηροκόμησαν τα παιδιά του Ιω. Πέζαρου και διέσωσαν το αρχείο τους, το γνωστό ως Αρχείο του Τυρνάβου της Ε.Β.Ε. Ως δάσκαλος στον Τύρναβο εξυπηρετούσε τους αγράμματους συγχωριανούς του. 

ΘΕΣΣΑΛΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ