Τύρναβος, Μάιος 2020. Στο δρόμο του κρασιού και του τσίπουρου!!
Το κρασί είναι για την περιοχή του Τυρνάβου «μνημείο» πολιτισμού αν και παράγεται και καταναλώνεται στις μέρες μας, αφού φέρει μέσα του την τέχνη και τον ιδρώτα των ανθρώπων όχι μόνο των σύγχρονων αλλά και των προηγούμενων γενεών. Η θέση του κρασιού στην κοινωνία είναι αποτέλεσμα της όλης πορείας του στην ιστορία της πόλης, ακόμα και τα είδη των ζυμομυκήτων που ενδημούν στην περιοχή και καθορίζουν την παραγωγή του κρασιού είναι οι ζωντανοί μάρτυρες μιας ιστορικής εξέλιξης. Ευδοκιμεί λοιπόν η άμπελος στον Τύρναβο και το κρασί συνεργεί καταλυτικά στη διαμόρφωση της ιδιοσυγκρασίας των κατοίκων, σύμφωνα άλλωστε με την περιγραφή του 1817 του Λαρισαίου λόγιου Ιωάννη Οικονόμου «… είναι ακόμη οι Τουρναβίταις, ευλαβείς και εις το άκρον χαροκόποι και ξεφαντωτικοί, εις τρόπον όπου σπάνια είναι, να μην ιδή τις Τουρναβίτην κρασοπατέρα» “Οι έχοντες εις τας οικίας των οίνον προς πώλησιν Τυρναβίται ανηρτούν κλάδον δένδρου προς δήλωσιν, ο βλέπων δε τον κλάδον επί του ανωφλίου της προαυλίου πύλης ανηρτημένον εισήρχετο εν αυτής ελευθέρως και παρετήρει δια της γεύσεως τον οίνον καν τε αγοράσει καν τε μη.
” Απόσπασμα από το βιβλίο του Λεονάρδου “Χωρογραφία της Θεσσαλίας” (1832) όπου φαίνεται ότι η ιστορία της αμπέλου και των προϊόντων της στην περιοχή Τυρνάβου είναι μακραίωνη και χάνεται στα βάθη της ιστορίας του τόπου.
Οινοποιείο Τυρνάβου
COMMENTS