Η Τουρκία και το καθεστώς του Ερντογάν δεν έχουν συνηθίσει σε ήττες. Το τελευταίο όμως διάστημα στα Ελληνοτουρκικά υπέστησαν αρκετές, τόσο σε επιχειρησιακό, όσο και σε διπλωματικό επίπεδο. Το κάζο στον Έβρο και αργότερα στα νήσια όταν προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν το μεταναστευτικό ως μοχλό πίεσης στην Ευρώπη. Τις δήθεν έρευνες του Oruc Reis, το οποία αρχικά απέσυραν και στη συνέχεια έβαλαν να κάνει βόλτες σε διεθνή ύδατα άνωθεν της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Την τρύπα στη Τουρκική φρεγάτα και ένα τουρκικό υποβρύχιο που πέρασε δύσκολες στιγμές. Την μερική ανακύρηξη της ΕλληνοΑιγυπτιακής ΑΟΖ και την επέκταση των χωρικών μας υδάτων προς δυσμάς στα 12 μίλια. Αυτές οι τακτικές και επικοινωνιακές ήττες συνδυαζόμενες με τη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας και τα μεγάλα της οικονομικά προβλήματα, έφεραν έναν έκδηλο εκνευρισμό στην Τουρκική πλευρά. Το καθεστώς Ερντογάν προκαλεί σε καθημερινή πλέον βάση εκτοξεύοντας φραστικές απειλές ενάντια στην Ελλάδα. Προκαλεί όμως και σε θάλασσα και αέρα.
Η αποτυχημένη προσπάθεια εμβολισμού ελληνικού πλοίου, οι προβοκάτσιες με μικρά σκάφη όπως στη Ρόδο, το σημερινό περιστατικό με τη διάσωση των ναυαγών και το Super Puma είναι σαφείς ενδείξεις πως η στριμωγμένη Τουρκία θέλει να προκαλέσει ένα θερμό επεισόδιο. Η Ελλάδα απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις είναι ψύχραιμη και αποφασισμένη. Οφείλει όμως να είναι και ενωμένη σε ένα αρραγές εθνικό μέτωπο στο εσωτερικό της.
Δεν είναι η ώρα για «Παρόν», ούτε για «δε διακρίνω σχέδιο». Όλοι οφείλουν να κατανοήσουν την κρισιμότητα των στιγμών και να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων.
COMMENTS